پابلو نرودا به روایت خولیو کورتاسار- ما یوزپلنگانی جوان بودیم

خولیو کورتاسار ـ ترجمه: جیران مقدم: ارتباط میان شاعران و نویسندگان آمریکای لاتین، ماهیتی بسیار متفاوت با ارتباط سایر نویسندگان دنیا دارد، چرا که اینان از سرزمینی برخاسته‌اند و از تاریخی که تمام لحظاتش قرین رنج، اختناق و فشار بر نویسندگان بوده است و نوشتن برایشان ابزار مبارزه. از این رو دوستی آنان نه‌تنها یک ارتباط ادبی که همدردی همرزمانی ا‌ست که نگاهبانان رازی مقدسند. این یادداشت در سال 1973 اندکی پس از مرگ نرودا نوشته شده است و با خود تمام دردی را دارد که از مرگ دوستی خوب و شاعری بزرگ برمی‌خیزد، مثل همیشه پیچیدگی‌های خاص نثر کورتاسار را با خود دارد اما برعکس سایر آثار کورتاسار شدیدا احساساتی است. ادامه...